Schilderen

We kennen uiteraard allemaal de leuke landschapsschilderijtjes van prachtige bossen, gebergten of weilanden. Bob Ross deed niets anders dan landschapschilderen. Graag geef ik een draai aan het klassieke landschapsschilderij en wil ik me deze week verdiepen in de modernere versie binnen het genre: cityscape painting.

Cityscape is een vorm van beeldende kunst waarin het stadszicht centraal staat. De vorm bestaat sinds steden bestaan, maar kent een bloei in het einde van de negentiende eeuw. Toen gingen impressionisten zich meer focussen op de sfeer van het alledaagse leven in de stad en industriële gebieden en werd de stad een onderwerp voor hun schilderijen.

Ik zou zelf graag een impressionistisch schilderij willen maken van een stadszicht. Eigenlijk niet écht een typisch stadszicht in de zin van fabrieken, wolkenkrabbers of een mooie skyline. Ik wil graag het uitzicht vanaf onze oprit in Helmond schilderen. Nu zul je denken ??? waarom???? Nou, ten eerste lijkt het me een leuk uitzicht om vast te leggen omdat ik het nu elke dag zie en ik het waarschijnlijk, als ik na corona weer minder thuis woon, minder ga zien. Daarnaast lijkt het me interessant om een alledaags 'landschap' in beeld te brengen dat normaal helemaal niet als mooi of schilderwaardig gezien zou worden. Hierin wil ik een impressionistische houding aannemen. Ik wil de alledaagse werkelijkheid op doek zetten zonder hem realistisch te schilderen. Voor de mensen die geen idee hebben wat ik aan het lullen ben: ik wil een beetje Vincent van Gogh stijl doen. Hopen dat het lukt.

Na drie dagen niet echt iets doen, is het eindelijk tijd om écht aan het schilderij te beginnen. Ik vond een oud schilderij op zolder en verfde het wit over zodat ik het kan hergebruiken. Daarna ging ik door de foto's die ik twee dagen eerder had gemaakt en koos de foto uit die ik wilde gebruiken. Deze ben ik na gaan schetsen. Zie hieronder de bewijsstukken.

Eerder deze week had ik al een stukje lucht blauw gemaakt, maar nu ben ik begonnen met echt kleurtjes mengen en inkleuren. Ik wil graag nog iets meer detail aanbrengen, maar ik ben vrij tevreden met de kleurtjes tot nu toe. Het is best leuk om te beginnen met drie basiskleuren en dan te kijken hoe je alle kleuren kunt maken door alles steeds te mengen. Het schilderen is best ontspannend, maar ik word wel altijd een beetje boos als het niet lukt om iets mooi te schilderen zoals ik wil. Ook vind ik het een beetje sed als ik een kleur op het doek zet en die dan later weer wil maken maar niet meer precies die kleur kan maken. Maar los daarvan is het best fun en ben ik benieuwd naar het eindresultaat.

Ik begin het schilderen steeds leuker te vinden. Ik begin ook steeds meer te durven met spannende kleurtjes. Zo heb ik in de klimop geprobeerd om felgele stipjes te zetten en ik vond het resultaat wel mooi. Ik ga dit denk ik proberen bij meer elementen in het schilderij, vooral de bomen. Ook ga ik denk ik nog proberen de buxusheg links wat minder saai te maken. Alles is in ieder geval nu ingekleurd, nu wordt het tijd voor de details oeh.

Een paar dagen geleden had ik ook al wat details toegevoegd aan mijn schilderij, maar vandaag heb ik dan ook écht de finishing touches toegevoegd. Ik vind het eindresultaat boven mijn verwachtingen. Ik had echt verwacht dat ik niet zo heel veel kon maar blijkbaar kan ik met een beetje geduld en focus toch wel iets op doek zetten wat een beetje lijkt op hoe de straat er echt uit ziet. Pap en oma hebben heel veel mooie schilderijen geschilderd, misschien zit er toch iets van verf in het bloed en kan ik met veel oefenen écht Vincent van Gogh 2.0 worden.

Ik wilde graag zo'n foto maken (lekker in mijn pyjama ook) dat ik het schilderij voor de straat hou en dat hij precies past in de echte straat maar het is een beetje een mislukte Toren van Pisa-foto geworden. Maar de poging was leuk.

Ondanks dat ik het heel druk had met tentamens heb ik deze weken toch af en toe de tijd gevonden om te schilderen. Het is wel een fijne hobby om even een uurtje tussendoor te doen omdat je je brein even helemaal uit kunt zetten en je je concentratie op het schilderij kunt richten. Ook met een lekker muziekje op de achtergrond is het wel dikke chillsessie. Ik weet alleen niet waarom, maar ik vond het alleen wel een beetje een hobby die me niet echt enthousiast maakte. Ik vond het wel leuk om langzaam een eindresultaat te creëren en om te experimenteren met kleuren, maar ik denk niet dat ik snel weer een schilderij zal maken. Het kost toch best wel wat tijd en ik zou dan liever een hobby uitoefenen waar ik meer energie in kwijt kan, zoals bij vogelspotten. Maar dat gezegd hebbende ben ik wel tevreden met het eindresultaat. Ik denk dat ik het schilderij meer ga nemen naar mijn kamer in Nijmegen om hem daar op te hangen en terug te denken - als alles weer iets normaler is - aan deze straat die ik in tijden van corona elke dag zag. Daarnaast is het natuurlijk de straat waarin ik ben opgegroeid, dus ik vind het sowieso wel leuk om die voor altijd te kunnen bewonderen <3

Extra's

Hou je van schilderkunst en wil je er meer over lezen? Zie extra's voor een essay over of de prachtige schilderijen van Bob Ross kunnen worden gezien als kitsch.